... و گل مرد

دوستم داره؟! .. آخ .. یه گلبرگمو کند. اینکه منو از شاخه چیدی کم بود٬ حالا داری پرپرم می کنی؟!

دوستم نداره؟! .. وای .. چه دردی داره. مثل این می مونه که تیغ به بدنم فرو کنن.

دوستم داره؟! .. آه .. کجایی مادر خاک که پناه دادی مرا در آغوش گرم سردت.

دوستم نداره؟! .. آییی .. چقدر این گلبرگمو دوست داشتم ..

دوستم داره؟! ...

دوستم نداره؟! ...

دوستم داره؟! ...

دوستم نداره؟! ...

دوستم داره؟! .. دیگه گلبرگی نمونده .. دارم تموم میشم.

دوستم نداره؟! .. آه .. بدرود همه ی دوستان من ... چه خواهید کشید اگر شما نیز اینگونه ...

دوستم داره؟! .. اوووه ٬ آره٬ خداجون٬ آره٬ دوستم داره٬ دوستم داره ...

آه .. تمام شد .. چه خوب که فهمید دوستش دارد .. چه شاد شد .. اگر گلبرگ دیگری مانده بود ...

... و گل مرد.