هلندمان هم رفت!
متاسفانه (یا خوشبختانه) بعد از شکست ایران برابر پرتقال و نهایتا تساوی برابر آنگولا (که در مجموع به کسب مقام چهارم در جمع چهار تیم گروه چهار برای ایران منتهی شد) امکان اتصال به اینترنت فراهم نشد تا من هم، همچون خیلی های دیگر، کمی از غرهایم را به جان صفحات وب بزنم. خوب، ایران که کشورمان هست و .... بگذریم.
گذشته از ایران، من به شدت فوتبال تیم چک را تحسین می کردم که آنها هم علیرغم شایستگی و بازی های زیبا ، فدای غنا و ایتالیا شدند (غنا واقعا خوب بازی می کند ولی ایتالیا ....) و حتی از گروه خود صعود نکردند.
و اما لاله های نارنجی، هلندی های محبوب .... واقعا فکر نمی کنم کسی وجود داشته باشد که از آنها خوشش نیاید (مگر در برابر تیم محبوبش بازی کنند). هلندی ها بدشانس ترین تیم ملی دنیا را دارند و این آنها را مظلوم می نماید و مظلوم ها دوست داشتنی اند.
هلند به همراه آرژانتین از گروه C رقابتهای جام جهانی 2006 آلمان به مرحله یک هشتم نهایی صعود کرد و در این مرحله در برابر پرتقال قرار گرفت : برزیل اروپا! دقایقی پیش این بازی (بازی؟! جنگ!) به پایان رسید و .... هلند هم رفت!
هلند در پایان یک بازی پربرخورد که چهار کارت قرمز ( سهم هر تیم دو کارت بود) و فکر می کنم حدود پانزده کارت زرد (آخر حسابش از دستم در رفت!) با نتیجه یک بر صفر شکست خورد و با جام وداع کرد.
سیاست هایی که شطرنج وار به اجرا در می آیند و موفق هم می شوند را نمی توان تحسین نکرد؛ حتی اگر سیاستهای منفی ای باشند. "لوئیز فلیپه اسکولاری"، مربی زیرک برزیلی پرتقالی ها، بار دیگر خودش را نشان داد. در لحظاتی که تیم نه نفره پرتقال زیر فشار حملات تیم ده نفره هلند قرار داشت، بازی به صورت غیر محسوسی از سوی پرتقالی ها به سمت درگیری های فیزیکی رفت. اسکولاری دریافته بود که تیمش توان ایستادگی در برابر تیم جوان و با انگیزه هلند را که از بازیکنانی فنی نیز سود می برد را ندارد. پرتقالیها با خروج "کریستیانو رونالدو" به خاطر مصدومیت، توان زدن گلهای بیشتر را نداشتند و یک گل اختلاف هم فاصله مطمئنی با تیمی چون هلند نبود. بنابراین فیل بزرگ تیمش را به یک جنگ پارتیزانی فرا خواند. در سوی دیگر، هلندی های با شخصیت در تلاش برای برگرداندن نتیجه، در وضعیت روحی مناسبی نبودند؛ به خصوص که چندین موقعیت گل را از دست دادند و حتی توپ را به دیرک دروازه پرتقال نیز کوبیدند (آمار شوت به سمت دروازه در دقایق پایانی بازی 19 به 9 به نفع هلند بود!). در نتیجه هلندی ها به آسانی در دام نقشه اسکولاری افتادند و با درگیر شدن در جنگ پارتیزانی حریف، نظم و دقت حملاتشان را از دست دادند. و بدشانسی همیشگی شان نیز .... .
سیاست اسکولاری هر چند از نظر اخلاق ورزشی و روحیه جوانمردی به دور است، اما نقشه ای دقیق بود که نتیجه داد و چاره ای جز تحسین این موذی بدذات! را نداریم.
به هر حال، هلند هم رفت. در تیم های باقیمانده (به جز برزیل که سوگلی بوده و هست و خواهد بود) تنها علاقه به صعود آرژانتین دارم و چه خوب که برزیل و آرژانتین تا به فینال به هم نمی رسند.
ولی ..... آه .... هلندمان هم رفت!
پ ن: این جام جهانی، هر جور که باشد انگار اصلا حس جام جهانی نمی دهد. اصلا دلچسب نیست.قبول ندارید؟!
