نازلی سخن نگفت!
"- نازلی ! بهار خنده زد و ارغوان شکفت.
در خانه، زیر پنجره گل داد یاس پیر.
دست از گمان بدار!
با مرگ نحس پنجه میفکن!
بودن به از نبود شدن، خاصه در بهار . . . ."
نازلی سخن نگفت؛
سرافراز
دندان خشم بر جگر خسته بست و رفت . . . .
*
"- نازلی ! سخن بگو !
مرغ سکوت، جوجه ی مرگی فجیع را
در آشیان به بیضه نشسته است !"
نازلی سخن نگفت؛
چو خورشید
از تیرگی برآمد و در خون نشست و رفت . . . .
*
نازلی سخن نگفت
نازلی ستاره بود
یک دم در این ظلام درخشید و جست و رفت . . . .
نازلی سخن نگفت
نازلی بنفشه بود
گل داد و
مژده داد : "زمستان شکست!"
و
رفت . . . .
پ ن 1 : سالگرد درگذشت "احمد شاملو"، شاعر ترانه های کوچک غربت را، به دوستداران خودش و شعرش تسلیت می گویم.
لابد به مانند هر سال، امسال نیز دوستداران شاملو بر مزارش گرد هم آمدند و شاعر آیدا را یاد کرده اند. جای ما خالی ! و جای خودش هم !
پ ن 2 : "احمد شاملو" در 21 آذرماه 1304 هجری شمسی در تهران متولد شد. 23 اولین شعر بلند او بود که به چاپ رسید و پس از آن نیز مجموعه شعرهایی همچون "آهن ها و احساس"، "آیدا در آینه"، "حدیث بی قراری ماهان"، مرثیه های خاک"، "هوای تازه" و .... از وی منتشر گشت. وی همچنین مقالات و ترجمه هایی نیز دارد که در میان ترجمه هایش، ترجمه کتاب "شازده کوچولو"، شاهکار "آنتوان دو سنت اگزوپری" بیش از همه در ذهن ها جای دارد.
"احمد شاملو" در دوم مرداد ماه 1379، دیده از جهان فروبست و در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد.
