پست اول 86! آره .. همینه تیتر!

شب سیزدهم فروردین .. امشب .. یعنی یه جورایی وارد چهاردهم فروردین شدیم. چهاردهم فروردین یکهزار و سیصد و هشتاد وشش هجری شمسی! توی سه چهار وبلاگی که در طول سه چهار سال اخیر داشتم، هیچ وقت از مناسبت ها نگذشته ام. لااقل از مناسب های مهم .. آن هم مناسبت مهمی به مانند نوروز. راستش این بار ترجیح دادم به سبک مدرسه ودانشگاه تا سیزدهم فروردین از همه چیز تعطیل باشم  و خوب، وبلاگ نویسی هم جزو این چیزها بود.

بگذریم .. شب سیزده برایم دو چیز آورده : اول، خستگی ناشی از در کردن سیزده (!) و دوم، هجوم فکر کارهایی که باید انجام دهم .. دانشگاه و درس و کار و .. . هردوی اینها برای کم حوصلگی در نوشتن بهانه کافی هستند. راستش دلم می خواست بهاریه ای بنویسم ولی ..

سال نو را .. بگذارید به این شعر منسوب به حافظ شیراز بگویم :

           سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت

                                            بادت  اندر  شهریاری  بر قرار و بر  دوام

          سال خرم فال نیکو مال وافر حال خوش

                                            اصل ثابت نسل باقی تخت عالی بخت رام

 امیدوارم خدا در این سال و هر سال هر آن چه خیر ماست به ما بدهد حتی اگر آن را نخواهیم و هر چه شر است نرساند حتی اگر به اصرار از او بخواهیم*.

یا علی ..

(*) : برگرفته از مناجات های خواجه عبدالله انصاری